Promotor
Dr inż. arch. Elżbieta Waszczyszyn, prof. PK
Recenzent
Dr hab. inż. arch. Beata Makowska, prof. PK
Tytuł pracy
Klasztor OO. Dominikanów w Sandomierzu. Rewaloryzacja wraz z rozbudową i adaptacją na centrum promocji kultury winiarskiej
Jednostka dyplomująca
Katedra Historii Architektury i Konserwacji Zabytków A-1
Opis idei projekt
Główną ideą prezentowanego projektu jest z jednej strony ścisła ochrona zabytkowych zabudowań Klasztoru OO. Dominikanów w Sandomierzu wraz z przylegającą do nich historyczną winnicą, a z drugiej strony jego rozbudowa i adaptacja na centrum promocji kultury winiarskiej, które podkreśli historyczne i kulturowe dziedzictwo tego miejsca.
Niezwykłym atutem projektu jest sama lokalizacja objętego opracowaniem klasztoru na malowniczym Wzgórzu Jakubowym, z widokiem na panoramę Sandomierza. Projekt przewiduje odbudowę wschodniego, południowego i zachodniego skrzydła klasztoru na ich historycznym obrysie. Wschodnie skrzydło, przedłużone w kierunku południowym, stanie się główną osią nowo powstałego centrum promocji kultury winiarskiej.
Ważnym elementem projektu jest odtworzenie krużganków, które łączą strefę sacrum i profanum. Zostaną one wykonane z nowoczesnych materiałów, takich jak corten i siatka architektoniczna, które pozwolą na subtelne, ale czytelne połączenie nowych struktur z zabytkowymi budynkami. Istniejąca część klasztoru, wzniesiona z cegły, wymaga odpowiedniego uzupełnienia materiałowego, które będzie harmonizować z jego zabytkowym charakterem. Nowo projektowane budynki zostaną pokryte materiałami, które dopełnią istniejący kompleks klasztorny. Nowoczesne elementy, takie jak panele pełne i perforowane wykonane z cortenu, będą subtelnie podkreślać współczesny charakter dobudowy, pozwalając jednocześnie na wyraźne odróżnienie nowych struktur od historycznych. Zastosowanie cortenu, który naturalnie starzeje się w sposób zbliżony do cegły, pozwoli na stworzenie spójnej wizualnie całości, w której nowe elementy będą czytelne, ale nie dominujące. Dzięki panelom zostały podkreślone pionowe podziały na elewacjach.
Projekt ten, realizowany z myślą o promocji lokalnego dziedzictwa winiarskiego i kulturowego, stanowi przykład, jak nowa architektura ze współczesną funkcją może harmonijnie współistnieć z historycznymi strukturami, zachowującymi swój wyjątkowy charakter.
