Promotor
Dr inż. arch. Marta Anna Urbańska, prof. PK
Recenzent
Dr inż. arch. Grzegorz Schnotale
Tytuł pracy
„NOUS” Centrum Terapii Uzależnień na terenie dworskim w Stręgoborzycach – restytucja
Jednostka dyplomująca
Katedra Historii Architektury i Konserwacji Zabytków A-1
Opis idei projektu
Głównym z założeń projektowych podczas pracy nad restytucją terenu dworskiego w Stręgoborzycach było przywrócenie mu jego dawnego charakteru, pełnego otwartości docierającej z otaczającego go krajobrazu, piękna płynącego z parkowego zagospodarowania terenu oraz spokoju i otwartości wychodzących z dworu. Dążąc do jego realizacji autor chciał zapewnić integralność zabytkowej struktury z nową funkcją planowaną dla tego obszaru, jaką jest centrum terapii uzależnień. Aby osiągnąć zamierzony cel postanowiono zrekonstruować dwór, a otaczające go tereny zielone, poddać rewaloryzacji. Następnie na zagospodarowanym jak dawniej terenie zaprojektowano addycje poszerzające zakres funkcjonalny obszaru, przy jednoczesnym nawiązaniu do kształtującej się wokół dworu osi widokowych. Obierając tę drogę działań projektowych powstała przestrzeń szanująca genius loci oraz napełniająca nim, wraz z nową siłą do życia, przebywające w zespole terapeutycznym osoby.
Rekonstrukcja dawnego dworu oraz rewaloryzacja otaczającego go parku krajobrazowego jest działaniem konserwatorskim. Podjęte kroki w celu przywrócenia, niemal utraconego, dziedzictwa zostały obrane z uwagi na szczególne, korzystne właściwości, jakie niesie w sobie całość założenia dla zdrowia psychicznego pacjentów. Równie ważną częścią projektu jest addycja nowych obiektów, czerpiąca swój zamysł z dawnej struktury majątków ziemskich. Budynki zostały zaprojektowane w spójnym minimalistycznym stylu, nadając im kształt prostopadłościanów zwieńczonych dwuspadowym dachem, który nawiązuje do dachu dworu. Jednolicie wykończone drewnem elewacje mają tworzyć dialog z naturalnym otoczeniem. Natomiast ceglany cokół powstały z wykorzystaniem materiału ze znajdujących się na działce ruin, ma być upamiętnieniem oryginalnego dworu oraz metaforą szansy na nowe życie, opartej na silnych fundamentach, jakie mogą zyskać pacjenci podczas leczenia.
Centrum składa się z czterech, współistniejących ze sobą stref. Pierwszej, w zielonym sercu pośród parku, dworu oraz współczesnego obiektu mieszkalnego. Strefy początku. Drugiej w rejonie ogrodu i stajni. Strefy życia. Trzeciej w miejscu, gdzie mieści się hostel dla osób po terapii. Strefie trwałości. Ostatniej z nich, czwartej z kaplicą i altaną, łączącej wszystkie pozostałe. Strefie jedności.
